Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΣΥΜΠΑΝ

  ΠΡΟΣ 12ΘΕΙΣΤΕΣ, ΑΘΕΟΥΣ, ΚΑΙ ΑΛΛΟΥΣ    ΠΟΛΛΟΥΣ ..

ΜΕ ΠΟΛΥ ΑΠΛΕΣ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ  ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΝΝΟΗΣΕΙ ΚΑΙ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΠΑΙΔΙ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΣΥΜΠΑΝ.

     ΤΟ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ, ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΟΣ;

    Ένα ερώτημα το οποίο απασχόλησε τον άνθρωπο από τα πανάρχαια χρόνια μέχρι σήμερα.  Η ύπαρξη του Θεού είναι το πιο βασικό θέμα της ζωής μας.Αν υπάρχει Θεός και μεταφυσικός κόσμος,  η ζωή μας έχει νόημα και περιεχόμενο.  Αν δεν υπάρχει Θεός,  η ζωή μας είναι μια πορεία που ξεκινά από το μηδέν και καταλήγει στο μηδέν.
  Γι αυτό,  ενώ η πρώτη και βασική αλήθεια που ομολογουμέ στο σύμβολο της Πίστεως είναι η ύπαρξη του Θεού : "Πιστεύω είς ένα Θεόν".Κι ο Απόστολος Παύλος τονίζει  :"Πιστεύσαι δη τον προσερχόμενον τω Θεώ ότι έστι και τοίς έκζητούσιν αυτόν μισθαποδότης γίνεται." (Εβρ. 11,6) Δηλαδή,  εκείνος που πλησιάζει το Θεό για να τον λατρεύσει,  θα πρέπει προηγουμένως να πιστέψει ότι υπάρχει Θεός και ότι θα αποδώσει στον καθένα κατά τα έργα του.
  Αφού λοιπόν η ύπαρξη του Θεού είναι το θεμέλιο της Πίστεως,  γι αυτό και πολεμήθηκε όσο τίποτε άλλο από τους υλιστές και άθεους. 

          

    οθεοσ μεσα απο τα εργα του

                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                   
Πως θα μπορούσε κάποιος να γνωρίσει τον Θεό και να πιστέψει στην ύπαρξη του; Βεβαίως ο Θεός ως προς την ουσία του είναι άυλος και αόρατος. "Θεόν ουδείς εώρακε πώποτε".(Ιω.1,18)
   Φανερώνεται όμως στον εαυτό του και κάνει αισθητή την παρουσία του μέσα από τις ενέργειες του.  Το πρώτο και βασικό μέσο με το οποίο ο Θεός φανερώθηκε στούς ανθρώπους είναι ο φυσικός κόσμος.  Αυτό το μεγαλειώδες Σύμπαν,  το απέραντο ως προς το μέγεθος,  το τέλειο ως προς την κατασκευή,  το αρμονικό ως προς τη λειτουργία,  το υπέροχο ως προς την ομορφιά,  μαρτυρεί την ύπαρξη ενός άπειρου,  πανσόφου και παντοδύναμου Θεού Δημιουργού.
  Και όπως ένα ζωγραφικός πίνακας μας υποχρεώνει να δεχθούμε καλλιτέχνη που τον ζωγράφισε,  ένα άγαλμα μας παραπέμπει στον γλύπτη που το δημιούργησε κι ένα ρολόι προϋποθέτει ένα ωρολογοποιό που το κατασκεύασε,  έτσι και ο φυσικός κόσμος που βλέπουμε γύρω μας,  που είναι απείρως πιο τέλος και πιο ποικιλόμορφος και πολύπλοκος από κάθε ανθρώπινο κατασκεύασμα,  μας υποχρεώνει να δεχθούμε ότι κάποιος τον έπλασε.  "Πας οίκος κατασκευάζεται υπο τίνος, ο δε τα πάντα κατασκευάσας Θεός", Όπως πολλοί εύλογα αποφαίνεται ο Απ. Παύλος (Εβρ. 3,4). Δηλαδή κάθε σπίτι φτιάχνεται από κάποιον τεχνίτη και εκείνος που έφτιαξε τα πάντα είναι ο Θεός.

                

            οεναστροσ ουρανοσ

" Όλα μιλούν για τον Θεό",έλεγε ο Εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός. "Όπου κι αν στρέψω τη ματιά μου,  παντού Εσέ,  Θεέ,  θα δώ", ψάλλει  ένας χριστιανός ποιητής.  Παντού υπάρχει η παρουσία του Θεού μέσα στη φύση.
    Εκεί όμως που ο άνθρωπος  κυριεύεται από θαυμασμό και δέος είναι ο έναστρος ουρανός.  Τα αναρίθμητα άστρα με τα ποικίλα χρώματα και τη διαφορετική λαμπρότητα που σαν διαμάντια για στολίζουν τον ουράνιο θόλο,  είναι ένα από τα πιο μαγευτικά θεάματα της φύσεως.
  Το πρώτο που θαυμάζει κανείς μελετώντας το αστρικό σύμπαν είναι ο αριθμός των αστέρων.  Με γυμνό μάτι μπορεί κάποιος να δει περίπου 5,000 αστέρια.Αν όμως στρέψει στον ουρανό ένα ισχυρό τηλεσκόπιο,  θα δει πολύ περισσότερα,  εκατομμύρια. 
  Σύμφωνα με τις έρευνες και τις ανακαλύψεις των αστρονόμων,  τα αστέρια μέσα στο σύμπαν είναι κατανεμημένα σε τεράστιες ομάδες που ονομάζονται γαλαξίες,  ο κάθε γαλαξίας αποτελείται από 100 εώς 200 δισεκατομμύρια άστρα.! Υπολογίζεται ότι μέσα στο σύμπαν υπάρχουν γύρω στο ένα τρισεκατομμύριο τέτοιοι γαλαξίες!Φανταστείτε λοιπόν πόσα άστρα υπάρχουν.
  Το δεύτερο που θαυμάζει κανείς είναι τεράστιες αποστάσεις που χωρίζουν τα αστέρια μεταξύ τους.Όπως γνωρίζουμε από τα μαθητικά μας χρόνια,  το φως τρέχει με μια ασύλληπτα μεγάλη ταχύτητα,  τη μεγαλύτερη που υπάρχει μέσα στο σύμπαν.  Τρέχει με 300,000 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο!Δηλαδή σε ένα δευτερόλεπτο διανύει απόσταση σχεδόν από τη Γη μέχρι τη Σελήνη.
  Η απόσταση από τη Γη μέχρι τον ήλιο είναι 150 εκατομμύρια χιλιόμετρα.Ένα αεροπλάνο θα χρειαζόταν είκοσι χρόνια για να πάει στον Ήλιο.  Το φως όμως,  με την ιλιγγιώδη ταχύτητα του,  κάνει αυτό το ταξίδι μόλις σε 8 λεπτά.
  Το πιο κοντινό αστέρι σε μας είναι ο εγγύτατος του Κενταύρου. Ξέρετε πόσο χρόνο κάνει το φως για να έλθει από κει μέχρις εδώ;  Το φως,  με την ταχύτητα των 300,000 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο,  χρειάζεται 4 ολόκληρα χρόνια να ταξιδεύει,  για να φτάσει από τον εγγύτατο του Κενταύρου μέχρι τη γη.  Ένα αεροπλάνο θα χρειαζόταν 6 εκατομμύρια χρόνια!  Και αυτό,  όπως είπαμε,  είναι το πιο κοντινό μας αστέρι.Υπάρχουν αστέρια που απέχουν 20,30,60 έτη φωτός και περισσότερο.
  Η διάμετρος του Γαλαξία μας είναι 100,000 έτη φωτός.  Δηλαδή,  για να πάει το φως από την μία άκρη του Γαλαξία μέχρι την άλλη χρειάζεται να ταξιδεύει 100,000 χρόνια! Δεν μπορεί ο άνθρωπος να συλλάβει τις αποστάσεις αυτές.  Ας μην προχωρήσουμε στις αποστάσεις μεταξύ των γαλαξιών και στην διάμετρο του σύμπαντος,  γιατί θα μας καταλάβει ίλιγγος.
  Ένα τρίτο θέμα που προκαλεί θαυμασμό είναι τα μεγέθη των άστρων.  Για παράδειγμα ο Ήλιος,  που είναι ένα αστέρι μέσου μεγέθους, είναι 1,300,000 φορές μεγαλύτερος από τη γη.  Αν θεωρήσουμε τον ήλιο σαν ένα πορτοκάλι,  η γη θα είναι κοντά του σαν ένας κόκκος άμμου!  Και υπάρχουν αστέρια πολύ μεγαλύτερα από τον ήλιο.
  Άλλο σημαντικό χαρακτηριστικό του σύμπαντος είναι η κίνηση.  Όλα τα ουράνια σώματα κινούνται.  Η Σελήνη κινείται γύρω από τη γη.  Ή Γή  και οι άλλοι πλανήτες κινούνται γύρω από τον ήλιο.  Ολόκληρο το ηλιακό σύστημα κινείται γύρω από το κέντρο του Γαλαξία κ.ο.κ.
  Οι ταχύτητες των κινήσεων αυτών είναι τεράστιες.  Η γη περιστρέφεται γύρω από τον ήλιο με ταχύτητα 110,000 χιλιόμετρα την ώρα.
  Αλλά και οι άλλοι πλανήτες περιστρέφονται με μεγάλες ταχύτητες γύρω από τον Ηλιο,  σε αυστηρά καθορισμένες τροχιές,  υπακούοντας σε θαυμάσιους νόμους (νόμοι του Κέπλερ).
  Και όχι μόνο το δικό μας σύστημα,  αλλά όλα τα άστρα,  οι γαλαξίες,  τα σμήνη τών γαλαξιών,  κινούνται με απόλυτη τάξη και αρμονία.  Ένας ουράνιος τροχονόμος,  ένα αόρατο χέρι κατευθύνει τις τεράστιες ουράνιες σφαίρες,  ώστε να ακολουθούν απαρασάλευτα και για αιώνες την πορεία τους μέσα στο αχανές σύμπαν.
  Το πιο καταπληκτικό όμως είναι ότι όλα τα ουράνια σώματα έλκονται μεταξύ τους με μία αόρατη και μυστηριώδη δύναμη,  που λέγεται παγκόσμια έλξη, η βαρύτητα.
  Αν υποθέσουμε ότι για μια στιγμή σταματούσε να υπάρχει η δύναμη αυτή της βαρύτητας,  όλα τα ουράνια σώματα θα ξέφευγαν από τις τροχιές τους και το σύμπαν θα διαλυόταν.  Ποιός έθεσε τη θαυμαστή αυτή  δύναμη που συνέχει και περικρατεί το σύμπαν;  Ο μέγιστος των φυσικών όλων των αιώνων,  όπου ανακάλυψε και των νόμο της Παγκοσμίου έλξεως,  ο βαθιά θρησκευόμενος επιστήμων και βαθύς μελετητής της Αγίας γραφής,  ο Ισαάκ Νεύτων,  γράφει στο περίφημο έργο του  "Principia": Ο μεγαλοπρεπής δεσμός που συνδέει τα άστρα μεταξύ τους είναι δυνατό να προέρχεται μόνο από τη Σοφία και τη βούληση ενός Όντος ισχυρού και λογικού κι αυτό το ονομάζουμε Κύριο και Θεό Παντοδύναμο".
  Και ο μεγάλος φιλόσοφος της αρχαίας Ελλάδος Αριστοτέλης λέει τα εξής : "Όπως ο ναυτικός που βλέπει να προβάλει από μακριά κάποιο καράβι με όλα ανοιχτά πανιά,  σκέφτεται πως υπάρχει δίχως άλλο κάποιος κυβερνήτης του καραβιού που το κατευθύνει και το προσεγγίζει στο λιμάνι,  έτσι και όσοι σήκωσαν για πρώτη φορά τα μάτια τους στον έναστρο ουρανό και αντίκρισαν τον ήλιο να διανύει την τροχιά του από την Ανατολή μέχρι την δύση και είδαν τις καλοχαραγμένες γραμμές των άστρων, αναζήτησαν το Μεγάλο Δημιουργό του υπέροχου αυτού σύμπαντος, γιατί ήταν αναγκασμένοι λογικά να παραδεχθούν,  ότι αυτός ο θαυμάσιος για την αρμονία του κόσμος δεν μπορεί να έγινε στην τύχη,  αλλά χρωστά την ύπαρξή του σε κάποιο Όν πανίσχυρο και άπειρο". (Σέξτος, Εμπειρ. Δογμ.ΙΙΙ, 2).

                            

                       οηλιοσ

 Άς δούμε τώρα τον Ήλιο, το λαμπρό αυτό άστρο που μας φωτίζει, μας θερμαίνει και μας ζωογονεί.
ΟΙ ΦΥΣΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ
  Ο Ήλιος απέχει από τη γη,  όπως έχουμε αναφέρει, 150,000,000 χιλιόμετρα και είναι ως προς το μέγεθος 1,300,000 φορές μεγαλύτερος από τη γη.  Γύρω απ αυτόν περιστρέφονται οι πλανήτες,  τους οποίους έλκει  με τη βαρύτητα του. Ή ύλη από την οποία αποτελείται (κυρίως τα αέρια υδρογόνο και ήλιο) βρίσκεται σε διάπυρη κατάσταση.  Η θερμοκρασία στην επιφάνεια του είναι 6,000 βαθμοί Κελσίου,  ενώ στο κέντρο του φτάνει τους 15,000,000 βαθμούς!  Ο ήλιος εκπέμπει τεράστια ποσά θερμότητας στο διάστημα.  Ένα μέρος της θερμότητας αυτής δέχεται και η γη και έτσι υπάρχει και διατηρείται η ζωή.
  Έναν μεγάλο ερώτημα που απασχόλησε τους επιστήμονες είναι το πως παράγει τη θερμότητα του ο ήλιος.  Μετά από πολλές μελέτες κατέληξαν στο συμπέρασμα,  ότι η θερμότητα που εκπέμπει ο ήλιος οφείλεται στην πυρηνική ενέργεια. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι το φωτεινό αυτό άστρο,  όπως και όλα τα άστρα του ουρανού,  είναι ένα γιγαντιαίο πυρηνικό εργοστάσιο.  Με θαυμαστούς μηχανισμούς καίέι το καύσιμο του,  που είναι το υδρογόνο και ακτινοβολεί σταθερά εδώ και 4.5 δισεκατομμύρια χρόνια. Με τον ίδιο σταθερό ρυθμό θα συνεχίσει να ακτινοβολεί για άλλα τόσα χρόνια.  Η θαυμαστή αυτή σταθερότητα,  με την οποία εκπέμπει την ακτινοβολία και τη θερμότητα,  που είναι τόσο απαραίτητη για την ύπαρξη και την διατήρηση της ζωής,  οφείλεται σε ένα ρυθμιστικό παράγοντα,  και αυτός είναι η βαρύτητα.  Αυτή συγκρατεί τις τεράστιες δύναμεις που προκαλούνται στο εσωτερικό του Ηλίου και δεν τον αφήνει να εκραγεί.

Η ΧΡΗΣΙΜΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ

Ο Ήλιος είναι η πηγή της ζωής στον πλανήτη μας.  Ας δούμε μερικές από τις πολύτιμες προσφορές του.
 1. Με τη θερμότητα που εκπέμπει εξασφαλίζεται η κατάλληλη θερμοκρασία για να γίνουν οι βιοχημικές διαδικασίες μέσα στούς ζωντανούς οργανισμούς,  και να παραχθούν οι διάφορες ουσίες που είναι απαραίτητες για τη ζωή.
 2. Συντελεί σε μία θαυμαστή λειτουργία,  τη φωτοσύνθεση,  χάρη στην οποία τα φυτά παίρνουν νερό από τη γη και διοξείδιο του άνθρακα από την ατμόσφαιρα και μας δίνουν οξυγόνο και την γλυκόζη. Το οξυγόνο το αναπνέουμε και η γλυκόζη αποτελεί βασικό συστατικό των τροφών μας.
 3. Με τη θερμότητα του ο ήλιος εξατμίζει το νερό της θάλασσας, το μετατρέπει σε υδρατμούς,  που στη συνέχεια γίνονται βροχή για να ποτίσουν ολόκληρη τη γη. Κάθε χρόνο εξατμίζονται από την θάλασσα 400 τρίσεκατομμύρια τόνοι νερού.
 4. Επίσης ο ήλιος προκαλεί τους ανέμους,  οι οποίοι μεταφέρουν τους υδρατμούς σε όλη τη γη.  Επιπλέον οι άνεμοι εξασφαλίζουν μία ομοιόμορφη κατανομή της θερμοκρασίας στον πλανήτη μας.
 5. Τέλος ο ήλιος είτε άμεσα είτε έμμεσα είναι η πηγή ενέργειας στη γη,  αφού τα ξύλα,  τα κάρβουνα,  τα πετρέλαια και τα βιοκαύσιμα οφείλουν την προέλευσή τους στην φωτοσύνθεση και συνεπώς στον ήλιο.  Αλλά και οι τροφές που τρώμε είναι και αυτές κονσέρβες ηλιακής ενέργειας.

   οιουρανοι δηιγουνται δοξα θεου

Όλα αυτά και άλλα πολλά  μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι υπάρχει ένας πάνσοφος και παντοδύναμος δημιουργός που τα σχεδίασε και τα έπλασε.  Το αχανές σύμπαν με τα τρισεκατομμύρια άστρα οί αρμονικές κινήσεις τους,  η μυστηριώδης έλξη που τα συγκρατεί,  ο θαυμαστός μηχανισμός με τον οποίο φωτοβολούν,  η γενικότερη τάξη που επικρατεί στο σύμπαν, οί τέλειοι νόμοι που το κυβερνούν,  καθώς και ένας βαθύτερος σκοπός που κρύβεται σε αυτό,  μας προκαλούν τον θαυμασμό και την έκπληξη.  Δεν μπορεί όλα αυτά να έγιναν τυχαία.  Όλα μαρτυρούν και φωνάζουν με μία σιωπηλή κραυγή,  ότι υπάρχει Θεός,  και όλα ψάλλουν και υμνούν με μια μυστική  μελωδία τα μεγαλεία του Πλάστη. "Οί ουρανοί διηγούνται δόξαν Θεού, ποίησην δε χειρών αυτού αναγγέλει το στερέωμα". (Ψαλμ. 18, 2).
  Ένας μεγάλος φιλόσοφος,  ο Κάντ,  έλεγε : "Δύο πράγματα γεμίζουν την ψυχή μου με θαυμασμό ο έναστρος ουρανός που είναι πάνω μου και η φωνή της συνειδήσεώς που είναι μέσα μου".
  Ο πρώτος αστροναύτες Γιούρι Γκαγκάριν είπε κάποτε: "Εκεί που πέταξα δεν είδα πουθενά τον Θεό". Πόσο επιπόλαια έβγαλε αυτό το συμπέρασμα!  Απάντηση σε αυτό που είπε έδωσε ένας άλλος αστροναύτης,  ο Γκόρντον Κούπερ,  με δύο πτήσεις στο διάστημα :"Κατά τις πτήσεις μου στο διάστημα,  ούτε κι εγώ είδα πουθενά το Θεό είδα όμως μερικά από τα θαύματα που δημιούργησε". Τέλος,  ο μεγάλος μουσουργός Haydn είπε: "Με αυτό τον τρόπο που πρέπει να εξοικειωθούμε προς τα θαύματα του ουρανού ώστε να γίνουν γέφυρα προς τον Θεό".

 

   ηγη ενασ μοναδικοσ πλανητησ

Η γη είναι ο τρίτος στη σειρά πλανήτης.  Είναι μια τεράστια σφαίρα με διάμετρο 13,000 χιλιόμετρα και μάζα 6 εξάκης εκατομμύρια τόνους.Περιστρέφεται γύρω από τον ήλιο με ταχύτητα 110,000 χιλιόμετρα την ώρα σαν ένα τεράστιο διαστημόπλοιο με 6 δισεκατομμύρια επιβάτες.  Κινείται με σταθερό χρόνο περιστροφής,  σε αυστηρά καθορισμένη τροχιά,  χωρίς τραντάγματα και θορύβους.  Και το κυριότερο δεν στηρίζεται πουθενά.  Κινείται στο κενό.  Ο χρόνος περιστροφής της γης γύρω από τον ήλιο είναι 365  ημέρες και 6 ώρες περίπου. Ή ακρίβεια στο χρόνο περιστροφής είναι καταπληκτική.  Σε χρόνια δεν άλλαξε ούτε κατά ένα εκατοστό του δευτερολέπτου.  Για αυτό μπορούμε να προβλέψουμε με ακρίβεια και της εκλείψεις.  Εκτός από την κίνηση γύρω από τον ήλιο η γη περιστρέφεται και γύρω από τον εαυτό της σε 24 ώρες.
  Αυτές είναι οι πιο γνωστές κινήσεις της γης.  Υπάρχουν όμως και άλλες, 14 συνολικά.

           υπαρχουνεξωγηινοι ;

Ένα πανάρχαιο ερώτημα που απασχόλησε τον άνθρωπο είναι το αν είμαστε μόνοι στο σύμπαν.  Πολύς λόγος γίνεται για εξωγήινους και για ζωή σε άλλους πλανήτες.  Αφού υπάρχουν τόσα τρισεκατομμύρια άστρα και το καθένα έχει τους πλανήτες του,  γιατί να θεωρείται απίθανο κάποιοι απο αυτούς να έχουν τις συνθήκες που είναι απαραίτητες για τη ζωή;  Αυτό υποστηρίζουν πολλοί,  επιστήμονες και μη.  Ωστόσο,  οι πιθανότητες για ύπαρξη ζωής σε άλλους πλανήτες όλο και μικραίνουν. Ή Γη,  όπως θα δούμε στη συνέχεια,  είναι ένας μοναδικός πλανήτης που συγκεντρώνει όλες τις προϋποθέσεις για την ύπαρξη της ζωής.  Και αυτές οι προϋποθέσεις είναι πάρα πολλές,  ώστε να είναι εντελώς απίθανο να συγκεντρώνονται όλες μαζί σε έναν πλανήτη.

  οιθαυμαστεσ ιδιαιτεροτητεσ                  τησ γησ

Θα δούμε τώρα κάποιες από τις πάμπολλες ιδιαιτερότητες της γης,  που την καθιστούν ένα μοναδικό πλανήτη μέσα στο σύμπαν. 

1. Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΓΗΣ
  α) ΣΤΟΝ ΓΑΛΑΞΙΑ. Η γη βρίσκεται σε ένα ήσυχο σημείο του Γαλαξία μας στη Γαλαξιακή κατοικήσιμη ζώνη. Απέχει 25 χιλιάδες έτη φωτός από το κέντρο του.  Αν ήταν πιο κοντά,  θα βομβαρδιζόταν από την κοσμική ακτινοβολία η οποία παράγεται από τις εκρήξεις των supernova που βρίθουν στο κέντρο του Γαλαξία.  Αυτό θα σήμαινε την καταστροφή της. Αν αντιθέτως βρισκόταν πιο μακριά,  στα όρια του Γαλαξία,  εκεί δεν υπάρχουν άφθονα μέταλλα απαραίτητα για τη ζωή.
  β) ΣΤΟ ΗΛΙΑΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ. Η θέση της γης στο ηλιακό σύστημα θεωρείται επίσης ιδανική.  Βρίσκεται στην "κατοικήσιμη ζώνη" του ηλιακού συστήματος.  Ούτε κοντά στον ήλιο,  οπότε θα είχαμε πολύ υψηλές θερμοκρασίες,  όπως η Αφροδίτη,  ούτε μακριά,  οπότε θα είχαμε χαμηλές θερμοκρασίες,  όπως ο Αρης.
  Η "χρυσή απόσταση" γης ήλιου εξασφαλίζει τη δυνατότητα σχηματισμού των βιομορίων υδατανθράκων,  πρωτεϊνών κ.τ.λ τα οποία συνθέτουν τους ζωντανούς οργανισμούς.
  Η θερμοκρασία της γης εξασφαλίζει επίσης την ύπαρξη του νερού σε υγρή φάση.  Το νερό σε υγρή μορφή διαλύει τις χημικές ουσίες,  ώστε να μπορούν να ενωθούν μεταξύ τους και να συνθέσουν άλλες πιο πολύπλοκες απαραίτητες στη ζωή.  Ακόμα αν βρισκόταν στα εξωτερικά όρια του ηλιακού συστήματος,  θα βομβαρδιζόταν αδιάκοπα από αστεροειδείς και κομήτες. 

2. Ο ΗΛΙΟΣ. Είναι τέτοιος ο αστρικός τύπος του ήλιου μας, μέγεθος,  σταθερότητα ακτινοβολίας,  φασματικός τύπος που ευνοεί την ύπαρξη της ζωής.

3. Λίγο πιο μακριά από τη γη περιστρέφονται δύο μεγάλοι πλανήτες ο Δίας 318 φορές μεγαλύτερος της γης κι ο Κρόνος 95 φορές μεγαλύτερος.  Αυτοί λειτουργούν σαν παγίδες των μετεωριτών κομητών έλκοντας τους με την ισχυρή βαρύτητα που έχουν.  Είναι τα αλεξικέραυνα που προστατεύουν τη γη.  Αν ο Δίας δεν υπήρχε η βρισκόταν σε εσωτερική τροχιά,  η γη θα δεχόταν μια βροχή από αστρικά αντικείμενα 10,000 φορές περισσότερα,  γεγονός που θα εμπόδιζε την ύπαρξη της ζωής.
 

    ηκλιση του αξονα τησ γησ

 
                                                 
Ένα άλλο θαυμαστό φαινόμενο που συναντούμε στη γη είναι ότι ο άξονας περιστροφής της παρουσιάζει μια κλίση 23,5 μοιρών.  Αυτή η κλίση,  σε συνδυασμό με την κίνησή της γης γύρω από τον ήλιο εξασφαλίζει τις τέσσερις εποχές του έτους.  Αν δεν υπήρχε αυτή η κλίση δεν θα είχαμε τις εναλλαγές των εποχών,  αλλά κάθε περιοχή της γης θα είχε μονίμως μια εποχή.
 

        ηπεριστροφη τησ γησ

Η περιστροφή της γης γύρω από τον εαυτό της σε 24 ώρες προκαλεί την ημέρα και τη νύκτα.  Αν δεν υπήρχε αυτή η περιστροφή,  τότε η μια πλευρά της γης θα είχε μονίμως η ημέρα και η άλλη μονίμως νύχτα.
 

        ηυπαρξη τησ σεληνησ

Η γη έχει και ένα δορυφόρο,  τη Σελήνη,  που περιστρέφεται γύρω από αυτήν.  Πέρα από την ομορφιά και τη γοητεία που προκαλεί με το γλυκό της φώς εκπληρώνει και άλλους, ουσιαστικότερους σκοπούς.
  Κατ αρχήν,  η ύπαρξη της Σελήνης με την σχετικά μεγάλη μάζα της,  εξασφαλίζει τη σταθερότητα του άξονα περιστροφής της γης.  Αν η Σελήνη δεν υπήρχε,  και μάλιστα στην κατάλληλη θέση,  κι αν ήταν μικρότερη,  όπως οι δορυφόροι άλλων πλανητών,  ο άξονας της γης θα άλλαζε διαρκώς διεύθυνση,  με αποτέλεσμα την αστάθεια στο κλίμα,  που θα καθιστούσε δύσκολη η και αδύνατη την ύπαρξη ζωής.  Σύμφωνα με τους υπολογισμούς κάποιου αστροφυσικού,  αν δεν υπήρχε η Σελήνη,  η θερμοκρασία στη γη θα κατέβαινε στους -100C το χειμώνα και θα ανέβαινε στούς +150C το καλοκαίρι!  Μιά άλλη συμβολή της Σελήνης είναι οι παλίρροιες που προκαλεί.  Όπως γνωρίζουμε τα νερά των θαλασσών ανεβαίνουν και κατεβαίνουν δύο φορές το εικοσιτετράωρο.  Αυτό οφείλεται κυρίως στην έλξη της Σελήνης.  Με τις παλίρροιες γίνεται ανάδευση (ανακάτεμα) του νερού της θαλάσσης,  γεγονός που αποτρέπει την αποσύνθεση.

               ημαζα τησ γησ

Ένα άλλο σημαντικό δεδομένο που ευνοεί την ύπαρξη ζωής στόν πλανήτη μας είναι η μάζα της γης.  Ή Γή διαθέτει την ακριβώς απαιτούμενη μάζα.  Αν η μάζα της ήταν μικρότερη,  θα είχε μικρότερη η βαρυτική έλξη,  οπότε δεν θα μπορούσε να συγκρατήσει την ατμόσφαιρα όπως στη Σελήνη.  Αν η μάζα της ήταν μεγαλύτερη, θα είλκυε  περισσότερους μετεωρίτες που θα προκαλούσαν καταστροφές.

                   ερωτηματα

  Πως έτυχαν όλες αυτές οι θαυμαστές συμπτώσεις σε ένα και μόνο πλανήτη;
  Πώς έτυχε γη να βρίσκεται στην κατάλληλη θέση μέσα στο Γαλαξία;
  Πώς έτυχε να είναι και πλανήτης σε ένα αστέρι σαν τον ήλιο που είναι κατάλληλος για να συντηρήσει τη ζωή;
  Πώς έτυχε να βρίσκεται και στην κατάλληλη απόσταση από τον ήλιο ούτε πολύ κοντά,  ούτε πολύ μακριά,  ώστε να έχει την απαιτούμενη θερμοκρασία για να μπορεί να αναπτυχθεί η ζωή;
  Πώς έτυχε να την περιβάλλουν και δύο μεγάλοι πλανήτες ο Δίας και ο Κρόνος που σαν αλεξικέραυνο την προστατεύουν από τους μετεωρίτες και τα άλλα ουράνια αντικείμενα που θα την απειλούσαν;
  Πώς έτυχε ο άξονας της γης να έχει και την κατάλληλη κλίση (23,5 μοιρών) ώστε να υπάρχουν οι εποχές;
  Πώς έτυχε να έχει και ένα δορυφόρο τη Σελήνη που να έχει το κατάλληλο μέγεθος ώστε να κρατά σταθερό τον άξονα της για να εναλλάσσονται ομαλά οι τέσσερις εποχές;
  Πώς έτυχε να έχει και την κατάλληλη μάζα ώστε να συγκρατεί την ατμόσφαιρα;
  Όλα αυτά και άλλα πολλά ερωτήματα μαρτυρούν ένα σοφό σχέδιο,  που το επεξεργάσθηκε ένας τέλειος Νούς και το πραγματοποίησε μια άπειρη  Δύναμη,  με σκοπό να κάνει αυτό τον πλανήτη,  τη γη μας,  ένα ξεχωριστό δημιούργημα που θα φιλοξενούσε το θαυμαστό φαινόμενο που λέγεται ζωή.  Αν προχωρήσει κανείς περισσότερο,  θα ανακαλύψει και άλλες συμπτώσεις μέσα στο σύμπαν και ιδιαιτέρως στη γη.
  Όλη αυτή η έρευνα οδηγεί τελικά σε ένα συγκλονιστικό συμπέρασμα:
  Όλο το σύμπαν, όλος ο φυσικός κόσμος και η γή ξεχωριστά,  έγιναν για τον άνθρωπο.  Μη βιαστείτε να πείτε ότι είναι υπερβολή που διακηρύσσουν οι θεολόγοι η οι θρησκόληπτοι άνθρωποι.  Το συμπέρασμα αυτό είναι μια απόφαση στην οποία κατέληξαν στις μέρες μας οι επιστήμονες και ονομάζεται ανθρωπική αρχή.

                   

     ηατμοσφαιρα

  Αφού είδαμε μερικές από τις ιδιαιτερότητές που παρουσιάζει ο πλανήτης μας μέσα στο αστρικό σύμπαν,  ας πούμε λίγα λόγια και για την ατμόσφαιρα που την καλύπτει.  Ατμόσφαιρα ονομάζεται το στρώμα του αέρα που περιβάλλει τη γη.  Είναι μια έννοια θάλασσα,  μέσα στην οποία κολυμπάμε ολίγοι Χέρσεϊ οργανισμοί.  Συγκρατείται,  όπως είπαμε,  από την βαρύτητα και πιθανή πρακτικά σε ύψος χιλιομέτρων.  Η ατμόσφαιρα είναι μείγμα πολλών αέριων,  το καθένα από τα οποία εξυπηρετεί και να σιωπώ.  Τα κυριότερα αέρια είναι τα εξής :
 α) Το οξυγόνο.  Βρίσκεται σε ποσοστό 21%.  Είναι απαραίτητο για την ζωή,  διότι προκαλεί τις καύσεις μέσα στούς οργανισμούς, από τις οποίες παράγεται κίνηση και κάθε είδους ενέργεια.  Το ποσοστό,  στο οποίο το συναντούμε,  είναι το ιδανικό για την ομαλή λειτουργία της ζωής.Αν ήταν μικρότερο, θα είχαμε δύσπνοιες.  Αν ήταν μεγαλύτερο, θα είχαμε καταστρεπτικές συνέπειες, διότι το οξυγόνο σε μεγάλες ποσότητες είναι τοξικό και δηλητηριώδες για τους οργανισμούς.  Επίσης θα προκαλούνταν εύκολα πυρκαγιές.
 β) Το άζωτο.  Βρίσκεται σε ποσοστό 78%. Παίζει κι αυτό σημαντικό ρόλο στο περιβάλλον και στη ζωή.  Αφενός αραιώνει το οξυγόνο. Αφετέρου με τις αστραπές και τους κεραυνούς ενώνεται με το οξυγόνο,  και στη συνέχεια πέφτοντας στη γη με τη βροχή,  γίνεται λίπασμα για τα φυτά (αζωτούχα λιπάσματα).
 γ) Τρίτο βασικό συστατικό της ατμόσφαιρας είναι το διοξείδιο του άνθρακα.  Βρίσκεται γενικά σε πολύ μικρό ποσοστό μικρότερο του 1%.  Όμως η παρουσία του είναι απαραίτητη,  όσο και του οξυγόνου.  Διότι το διοξείδιο του άνθρακα είναι αναγκαίο για τη φωτοσύνθεση,  κατά την οποία τα φυτά το χρησιμοποιούν μαζί με το νερό για να παρασκευάσουν τη γλυκόζη και στη συνέχεια τους καρπούς,  το ξύλο και όλα τα θετικά παράγωγα.  Συνεπώς,  χωρίς διοξείδιο του άνθρακα δε θα υπήρχε φυτική ζωή και ασφαλώς ούτε ζωική.  Και εδώ υπάρχουν λεπτές ισορροπίες.  Αν το ποσοστό του διοξειδίου του άνθρακα αυξηθεί,  τότε έχουμε το φαινόμενο του θερμοκηπίου,  που συνεπάγεται αύξηση της θερμοκρασίας της γης.  Επίσης η αύξηση θα επέφερε βλαβερές συνέπειες στα ζώα,  δύσπνοια και θάνατο.  Αντίθετα αν το ποσοστό μειωθεί,  αυτό θα επηρέαζε τα φυτά και θα είχαμε ελάττωση του οξυγόνου της ατμόσφαιρας.
 δ) Όζον.  Είναι ένα αέριο που το συναντούμε στην ανώτερη ατμόσφαιρα σε ύψος 24 χιλιομέτρων.  Έχει πάχος μόλις μισό εκατοστό του μέτρου.  Κι όμως,  αυτό το λεπτό στρώμα του όζοντος μας προστατεύει σαν μιά ομπρέλα από τις βλαβερές υπεριώδεις ακτινοβολίες του ήλιου που είναι καρκινογόνες!  Όλοι έχουμε ακούσει για την τρύπα του όζοντος και γενικά για την καταστροφή του χρήσιμου αυτού αερίου,  που έχει ως αποτέλεσμα ο ήλιος να έχει γίνει φορές 500 φορές πιο επικίνδυνος απ ότι πριν από μερικές δεκαετίες.
 ε) Τέλος,  βασικό αέριο είναι και οι υδρατμοί,  οι οποίοι προέρχονται από την εξάτμιση του νερού των θαλασσών και των λιμνών.  Αυτοί οι υδρατμοί γίνονται σύννεφα και στη συνέχεια πέφτουν σαν βροχή στη γη για να καλύψουν τις ανάγκες σε νερό όλων των ζωντανών οργανισμών.  Εκτός όμως από την προμήθεια νερού την οποία εξασφαλίζουν,  οι υδρατμοί συντελούν και σε κάτι άλλο πολύ σπουδαίο.  Μειώνουν τη μεγάλη διαφορά θερμοκρασιών που θα υπήρχε μεταξύ ημέρας και νύχτας.  Αν δεν υπήρχαν οι υδρατμοί στην ατμόσφαιρα,  την ημέρα η γη θα καιγόταν από την υψηλή θερμοκρασία,  ενώ τη νύχτα θα υπήρχε πολικό ψύχος.  Επομένως,  ζωή δεν θα μπορούσε εύκολα να υπάρξει.
  Πέρα απ αυτά που αναφέραμε για τη χρησιμότητά του κάθε αερίου ξεχωριστά,  θα πρέπει να συμπληρώσουμε και κάποιες άλλες σημαντικές ωφέλειες που μας προσφέρει η ατμόσφαιρα.  Καταρχήν αποτελεί το μέσο της διαδόσεως του ήχου.  Ο κάθε ήχος( ομιλία,  μουσική, θόρυβος κ.τ.λ) ταξιδεύει και φτάνει στο αυτί μας μέσω του ατμοσφαιρικού αέρα.
  Επίσης η ατμόσφαιρα μας προστατεύει από τους μετεωρίτες,  οι οποίοι όταν μπούν στην ατμόσφαιρα,  λόγω της μεγάλης ταχύτητας που έχουν,  υπερθερμαίνονται εξαιτίας της τριβής τους με τον αέρα,  αναφλέγονται και διαλύονται.  Είναι τα αστέρια που βλέπουμε να πέφτουν τις νύχτες.  Σπάνια φτάνουν στη γη.  Ενώ στη Σελήνη,  που δεν υπάρχει ατμόσφαιρα,  πέφτουν πολλοί περισσότεροι μετεωρίτες και δημιουργούν τους γνωστούς κρατήρες που βλέπουμε στην επιφάνειά της.
  Για αυτή τη λεπτομέρεια ο μεγάλος Άγγλος φυσικός  Joule (Τζάουλ) αναφωνεί :  "η ψυχή μου ξεχειλίζει απο θαυμασμό και ευγνομωσύνη, όταν σκέφτομαι τη θαυμάσια οργάνωση που επενόησε ο Δημιουργός της Φύσεως,  για να προστατεύσει τα πλάσματα Του.  Χωρίς την ατμόσφαιρα που μας καλύπτει σαν μια ασπίδα,  θα ήμασταν εκτεθειμένοι συχνά σε βομβαρδισμό αναπόφευκτο".

οιθαλασσεσ-υδροσφαιρα

 Μετά από την ατμόσφαιρα και όλα τα θαυμαστά που γνωρίσαμε γι αυτήν,  ας στρέψουμε την προσοχή μας στις θάλασσες,  τις απέραντες αυτές δεξαμενές του νερού. 

ΤΟΝΕΡΟ ΚΑΙ ΟΙ ΘΑΥΜΑΣΤΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ

 Το νερό είναι η πιο πολύτιμη ουσία στο σύμπαν.  Και οι λόγοι είναι κυρίως οι εξής :
α) Αποτελεί βασικό στοιχείο στην φωτοσύνθεση.  Όπως προαναφέραμε και πιο πάνω,  κατά τη φωτοσύνθεση τα φυτά παίρνει νερό από τη γη με τις ρίζες τους και διοξείδιο του άνθρακα από την ατμόσφαιρα και μετά από πολύπλοκες χημικές διαδικασίες παράγουν οξυγόνο και γλυκόζη.  Συνεπώς το οξυγόνο που αναπνέουμε προέρχεται από το νερό που απορροφούν τα φυτά. 
β) Είναι άριστος διαλυτής.  Το νερό που περιέχεται στο σάλιό και στα υγρά του στομάχου διαλύειί της θρεπτικές ουσίες που βρίσκονται στις τροφές και έτσι μπορεί ο οργανισμός να τις απορροφήσει και να τις αφομοιώσει.
γ) Διατηρεί σταθερή τη θερμοκρασία των οργανισμών.  Και αυτό διότι το νερό δεν αλλάζει εύκολα τη θερμοκρασία του.  Αυτή η ιδιότητα εξασφαλίζει στούς οργανισμούς,  που αποτελούνται κατά 70% απο νερό, μια θερμική σταθερότητα στις αυξομειώσεις της θερμοκρασίας του περιβάλλοντος.
  Για τούς πιο πάνω λόγους,  και για πολλούς άλλους,  το νερό είναι περισσότερο αναγκαίο από την τροφή.  Χωρίς τροφή μπορεί να ζήσει κάποιος για μερικές εβδομάδες.  Χωρίς νερό όμως δεν μπορεί να ζήσει ούτε μια εβδομάδα.
      

ΗΠΡΟΜΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ

                                    
  Αφού λοιπόν το νερό είναι τόσο πολύτιμο και αναγκαίο,  θα πρέπει με κάποιο τρόπο να το προμηθεύονται όλοι οι ζωντανοί οργανισμοί.  Όλοι γνωρίζουμε τον καταπληκτικό τρόπο με τον οποίο προμηθεύεται η γη το πολύτιμο αυτό αγαθό.  Υπάρχουν οι τεράστιες αποθήκες νερού οι θάλασσες και οι λίμνες.
    Με τη θερμότητα του ήλιου εξατμίζονται μεγάλες ποσότητες νερού.  Όπως ήδη αναφέραμε κάθε χρόνο εξατμίζονται από τις θάλασσες και τις λίμνες 400 τρισεκατομμύρια τόννοι νερού.  Με τους ανέμους οί υδρατμοί αυτοί μεταφέρονται παντού,  σε όλη τη γη.  Εκεί γίνεται το αντίθετο φαινόμενο.
 Οί υδρατμοί ψύχονται,  υγροποιούνται,  γίνονται σύννεφα και μετά βροχή,  η οποία πέφτει και ποτίζει όλη τη γη.  Όσον αφορά τη βροχή,  πρέπει να πούμε ότι ο τρόπος δημιουργίας της είναι ακόμα άγνωστος.  Μόνο θεωρίες υπάρχουν.
  Επίσης είναι θαυμαστό το γεγονός ότι οι σταγόνες της βροχής έχουν κάποιο όριο ως προς το μέγεθος.  Διαφορετικά,  όταν ήταν μεγαλύτερες τα σκορπούσαν θάνατο και όχι ζωή.
 Ολοκληρώνοντας την αναφορά μας αυτή για τη θάλασσα αξίζει να πούμε ότι :
α) Οι θάλασσες καλύπτουν το 70% της επιφάνειας της γης.  Αν κάλυπταν μεγαλύτερη έκταση,  θα είχαμε πλημμύρες,  υγρασία και άλλα ανεπιθύμητα φαινόμενα που θα δυσκόλευαν τη ζωή.  Αν κάλυπταν μικρότερη έκταση,  θα υπήρχε ξηρασία και λιγότεροι βλάστηση,  που και αυτό θα είχε αρνητικές συνέπειες στούς ζωντανούς οργανισμούς.
β) Μέσα στις θάλασσες υπάρχει αλάτι.  Έχει και αυτό τον λόγο του.  Το άλας, όπως γνωρίζουμε,  είναι αντισηπτικό εμποδίζει την σήψη και την αποσύνθεση μέσα στο θαλάσσιο οικοσύστημα.
γ) Τέλος,  μέσα στις θάλασσες ζουν αναρίθμητα είδη ψαριών και άλλων θαλασσίων οργανισμών,  με τους οποίους τρέφεται ο άνθρωπος,  και που προσθέτουν μια τεράστια ποικιλία μέσα στον κόσμο των εμβίων όντων που προκαλεί θαυμασμό.

    ωσεμεγαλυνθη τα εργα σου

       κυριε,

    παντα εν σοφιαεποιησασ

 
Από την σύντομη μελέτη που κάναμε στα δύο αυτά συστήματα,  την ατμόσφαιρα και τις θάλασσες,  βρήκαμε και πάλι αφορμές να θαυμάσουμε τη Σοφία και την Πρόνοια που υπάρχει στο καθετί.
  Το πολύτιμο οξυγόνο βρίσκεται στην ακριβή αναλογία,  ώστε να λειτουργεί ομαλά η ζωή στούς οργανισμούς.  Χρήσιμο επίσης είναι και το άζωτο.
  Το διοξείδιο του άνθρακα συνεισφέρει κι αυτό τα μέγιστα,  διότι αποτελεί βασική πρώτη ύλη όλων των τροφών που καταναλώνουμε,  αλλά και των καυσίμων που παράγουν την κίνηση και την θέρμανση.
   Το όζον αποτελεί την ασπίδα που μας προστατεύει από τις βλαβερές ακτίνες του ήλιου. Οί υδρατμοί μας προμηθεύουν το νερό και αποτρέπουν τις μεγάλες διακυμάνσεις της θερμοκρασίας.
   Θαυμάσαμε επίσης τις καταπληκτικές ιδιότητες του νερού αλλά και την αναγκαιότητά του στο φαινόμενο της ζωής.
  Είδαμε τέλος με τη σοφό τρόπο μεταφέρεται το νερό από τις θάλασσες,  όπου βρίσκεται αποθηκευμένο,  σε όλη τη γη για να ποτίσει κάθε ζωντανό οργανισμό και να "αρδεύσει άπασαν την κτήσιν προς ζωογονίαν".
  Θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε τη μελέτη μας αυτή με αναφορά στον αόρατο κόσμο του ατόμου,  στα στοιχειώδη σωματίδια από τα οποία αποτελείται το σύμπαν και στις θεμελιώδεις δυνάμεις που τα συγκρατούν.
  Πολύ μεγαλύτερο ενδιαφέρον θα παρουσίαζε η μελέτη του κυττάρου,  που είναι η μικρότερη μονάδα ζωής με την εξαιρετικά πολύπλοκη κατασκευή του,  το πλήθος των οργανιδίων που βρίσκονται σε αυτό και ιδιαιτέρως στο DNA πάνω στο οποίο βρίσκονται κωδικοποιημένες πολλές ιδιότητες και τα χαρακτηριστικά του οργανισμού.
  Θαυμασμό προκαλεί και ο κόσμος των φυτών,  των ψαριών,  των πουλιών και των ζώων.  Για ένα έντομο την μέλισσα,  έχουν γραφεί τόμοι ολόκληροι βιβλίων.
  Εκεί όμως που μένει κανείς κατάπληκτος και ο θαυμασμός φτάνει στο αποκορύφωμά είναι το ανθρώπινο σώμα,  το τέλειο αυτό καλλιτέχνημα,  που αποτελεί την κορωνίδα της δημιουργίας.  Τι να πει κανείς για την καρδιά,  που σαν μία αντλία δουλεύει ασταμάτητα στέλνοντας το αίμα σε όλο το σώμα;
  Τι να πει κανείς για το πεπτικό σύστημα,  με το οποίο οι τροφές διαλύονται και στη συνέχεια ξανασυναρμολογούνται από τον οργανισμό για να γίνουν κόκαλα,  κρέας,  νεύρα,  λίπος κ.λ.π.;
  Τι να πει κανείς για το αίμα που μεταφέρει τις θεραπευτικές ουσίες και το οξυγόνο στα τρισεκατομμύρια κύτταρα του σώματος μας,  ώστε όλα ανεξαιρέτως να τραφούν και να παράγουν την ενέργεια που τους χρειάζεται;
  Τι να πει κανείς για το μάτι,  που είναι μια τέλεια φωτογραφική μηχανή;  Η για το αυτί που σαν ραντάρ συλλαμβάνει και επεξεργάζεται τους ήχους;  Τέλος τι να πει κανείς για τον εγκέφαλο του ανθρώπου,  που θεωρείται το τελειότερο δημιούργημα σε όλο το σύμπαν;  Για όλα αυτά ο κάθε καλοπροαίρετος ερευνητής αναφωνεί με δέος : "Μέγας εί, κύριε,  και θαυμαστά τα έργα σου και ουδείς λόγος εξαρκέσει πρός ύμνον των θαυμασίων σου".
   Θα χρειαζόταν τόμοι χιλιάδων σελίδων για να περιγράψουν τα θαύματα της φύσεως.  Όλα μαρτυρούν την ύπαρξη Θεού Δημιουργού.  Μέσα απ αυτά φαίνεται η παντοδυναμία,   η Πανσοφία αλλά και η αγαθότητα του Θεού.
   Ο φυσικός κόσμος,  όπως λέει ο Μέγας Βασίλειος,  αποτελεί "διδασκαλίον και παιδευτήριον θεογνωσία των ανθρωπίνων ψυχών, διά των ορωμένων και αισθητών χειραγωγίαν  τώ νώ παρεχόμενος, πρός την θεώριαν των αορατών".
   Δηλαδή,  ο φυσικός κόσμος εκτός από κατοικία του ανθρώπου είναι και σχολείο για να γνωρίσει τον Θεό.  Και μέσα απ αυτά που βλέπουμε και αντιλαμβανόμαστε να οδηγείται ο νούς μας στη θεωρία των αόρατων.
   Είναι ένα βιβλίο του Θεού,  ένα άλλο Ευαγγέλιο, γραμμένο σε γλώσσα που όλοι οι άνθρωποι μπορούν να τη διαβάσουν,  ακόμα και οι αγράμματοι,  και μέσα απ αυτό να εννοήσουν όχι βέβαια την ουσία Του αλλά τα ιδιώματα Του. 
  "Ούκ εκ της ουσίας αυτού των Θεόν γνωρίζομεν",  παρατηρεί ο Άγιος Μάξιμος ο ομολογητής,  "αλλ΄εκ της μεγαλουργίας αυτού και πρόνοιας των όντων.  Διά τούτων  γάρ,  ως δι΄ εσόπτρων,  την άπειρων αγαθότητα και σοφίαν και δύναμιν κατανοούμεν".
  Δεν γνωρίζουμε,  λέει,  τον Θεό από την ουσία Του,  αλλά από τα μεγαλειώδη έργα του και την πρόνοια που δείχνει στα δημιουργήματα Του.  Μέσα απ αυτά,  ΄σάν από καθρέφτη,  κατανοούμε την άπειρη αγαθότητα και Σοφία και δύναμή Του.
   Κάποτε περπατούσαν στούς αγρούς ο μεγάλος φυσικός Κέλβιν με τον διαπρεπή χημικό Λίμπιχ.  Τότε ο Κέλβιν τον ρώτησε αν τα άνθη που απλώνονταν μπροστά τους προήλθαν από τυχαία ένωση των στοιχείων,  οπότε ο Λίμπιχ απάντησε : "Θα μού  ήταν πολύ πιο εύκολο να δεχθώ ότι ένα βιβλίο βοτανικής γράφτηκε με τυχαίο ανακάτεμα των τυπογραφικών στοιχείων, που το αποτελούν,  παρά ότι τα άνθη αυτά έγιναν από τυφλό συνδυασμό των χημικών στοιχείων που τα αποτελούν".
   Θα ήθελα να κλείσουμε τη φτωχή αυτή αναφορά μας στη φυσική αποκάλυψι με λόγια όχι της Αγίας Γραφής η κάποιου πατέρα της Εκκλησίας αλλά ενός μεγάλου και σεμνού επιστήμονα,  του κορυφαίου αστρονόμου όλων των αιώνων,  του Κέπλερ.  Αυτού που ανακάλυψε τους τρείς υπέροχους νόμους της κινήσεως των πλανητών.  Εκστατικός,  μπροστά στο θείο μεγαλείο που αντίκρυσε στον έναστρο ουρανό αφήνει την ψυχή του ελεύθερη να πετάξει στούς υπερουράνιους θόλους.  Λέει λοιπόν σε κάποια μελέτη του :
  "Πριν απομακρυνθώ από το τραπέζι των επιστημονικών μου ερευνών,  θέλω να σηκώσω τα μάτια μου και τα χέρια μου στον ουρανό και να αφήσω την ταπεινή μου προσευχή  θερμή να υψωθεί προς Αυτόν που δημιούργησε το φως. Κύριε και δημιουργέ μου. Θερμά σε ευχαριστώ που με τα δημιουργήματά Σου μου έδωσες τόση χαρά.  Σε ευχαριστώ πού με τα έργα των χειρών Σου μου χάρισες αληθινή απόλαυση.  Όσα μπόρεσα με το μικρό μου μυαλό να αντιληφθώ το άπειρο μεγαλείο σου,  φανέρωσα στούς ανθρώπους το ασύλληπτο κάλλος της δημιουργίας Σου.  Κύριε συγχώρεσέ με, αν είπα κάτι ανάξιο της μεγαλοσύνης Σου,  η κάτι που δεν αποδίδει ολόκληρο τον απέραντο σεβασμό που οφείλουμε στο  Άγιο Ονομά σου...  Ουρανέ,  Γη,  Ήλιε,  Σελήνη,  Άστρα,  δοξολογείστε Τον.
  Κι εσύ,  ψυχή μου,  ψάλλε στον Κύριο και Δημιουργό Σου ακατάπαυστο αίνο μέχρι την τελευταία σου πνοή!
   

ΤΙΜΗΚΑΙ ΔΟΞΑ ΑΝΗΚΕΙ Σ΄ΑΥΤΟΝ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΑΣ,AMHN

".