ALEISTER CROWLEY «Το Μέγα Θηρίο της Αποκαλύψεως»

Το «Τάγμα τού Ναού της Ανατολής» συνδέθηκε με το όνομα του Άγγλου μάγου Aleister Crowley (1875-1947) και έγινε «μητρική οργάνωση» για πολλές σατανιστικές ομά­δες.
Ο Karl Frick, στο βιβλίο του «Ο Σατανάς και οι σατανιστές» αναφέρει ότι ο Crowley ήταν «ο πιο γνωστός από τους σατανιστές κατά την καμπή του ΙΘ' προς τον Κ' αιώ­να».
Ήδη νεαρός αυτοχαρακτηρίζετο «Το Μέγα Θηρίο της Αποκαλύψεως» για να εμπνεύσει φόβο στους ανθρώπους της εποχής του και να επιδίδεται στην αυτοπροβολή του (Κ. Frick, Satan und die Satanisten, Teil 2 die Satanisten-Materialien zur Geschichte der Anhanger des Satanismus und ihrer Gegner, Graz 1985, σ. 36).
Για τον Aleister Crowley υπάρχουν πολλές πληροφορίες: Το πραγματικό του όνομα ήταν Edward Alexander Crow­ley. Προερχόταν από εύπορη οικογένεια. Η μητέρα του άνη­κε σε
ευαγγελιστικούς κύκλους (evangelikal) και ο πατέρας του καταγόταν από οικογένεια κουακέρων αλλά αργότερα μεταστράφηκε σε νεοπροτεσταντική αίρεση (των Δαρβυστών) και έγινε ζηλωτής κήρυκας.
Αίγυπτος, αρχές 20ου αιώνα.
Ο Κρόουλι επισκέπτεται το Κάιρο μαζί με την πρώτη του «κόκκινη γυναίκα», και σύζυγό του εκείνη τη χρονική περίοδο, Ρόουζ Κέλι. Το νιόπαντρο ζευγάρι ταξίδευε ο καθένας με το δικό του ψευδώνυμο, ο Άλιστερ ως Πέρσης πρίγκι­πας με το όνομα «Chioa Khan», και η πανέμορφη Αγγλίδα γυναίκα του ως «Ouarda».Ήταν η Ουάρντα, που συνέλαβε πρώτη φορά το μήνυμα του Ώρου, που, όπως δήλωσε, ήθελε να επικοινωνήσει με τον Κρόουλι. Χάρη σε κάποια μαγικά τεχνάσματα του Κρόουλι, η Ουάρντα άρχισε να λαμβάνει πληροφορίες από άλλα πεδία. Όταν ξαφνικά του μετέφερε το μήνυμα του Ώρου ο Κρόουλι εξεπλάγη, γιατί ήξερε ότι η σύζυγος του δεν είχε ποτέ ασχοληθεί με την Αιγυ­πτιολογία, ούτε είχε δείξει τέτοιο ενδιαφέρον ποτέ. Ο Κρόουλι, για να πειστεί πως αυτά που του έλεγε η γυναίκα του είχαν κάποια βάση, άρχισε να τη ρωτά λεπτομέρειες που αφορούσαν το θεό Ώρο και αυτή με τη σειρά της έδινε σω­στές απαντήσεις, πείθοντας τον Κρόουλι ότι αυτά που του μετέφερε ήταν σοβα­ρά. Μάλιστα στις 18 και 19 Μαρτίου, του υπαγόρευσε το τελετουργικό για την επίκληση της θεότητας του Ώρου το οποίο εκτέλεσαν αργότερα με επιτυχία.
Όλα αυτά έπεισαν τον Κρόουλι ότι η Ρόουζ δεν τον κορόιδευε, όμως ακόμη δεν μπορούσε να χωνέψει το γεγονός ότι η γυναίκα του είχε ξαφνικά αποκτή­σει τις ικανότητες ενός εξαιρετικού μέντιουμ. Έτσι, ο Κρόουλι θέλησε να δοκι­μάσει αυτές τις ιδιαίτερες ικανότητες της γυναίκας του ξανά, όταν βρέθηκαν για πρώτη τους φορά και οι δύο στο Μουσείο Μπουλάκ του Καΐρου, στις 21 Μαρτίου. Εκεί ζήτησε από την Ουάρντα να βρει το άγαλμα του Ώρου δίχως να ζητήσει τη βοήθεια κάποιου.
Εκείνη πέρασε από πολλές αναπαραστάσεις του Ώρου δίχως να πει τίποτα, ενώ ο Άλιστερ την παρακολουθούσε σιωπηλά. Μετά ανέβηκαν στο δεύτερο όροφο και εκεί ήταν που η Ουάρντα εντόπισε, από κάποια απόσταση, μία γυά­λινη θήκη της οποίας το περιεχόμενο ήταν αδύνατον να είναι ορατό από την απόσταση που το κοιτούσε. Όμως αυτή αναφώνησε: «Νάτο, αυτό είναι!» Ο Κρόουλι το πλησίασε και ανακάλυψε ότι αυτό που είχε εντοπίσει η Ρόουζ ήταν ένα κομμάτι από μία στήλη μνημείου από ξύλο, πάνω στο οποίο ήταν ζωγραφισμέ­νη η θεότητα. Το νούμερο του εκθέματος ήταν 666! (Και έτσι έμεινε από τότε να ονομάζεται «Η Στήλη της Αποκάλυψης».)
Η κεντρική απεικόνιση του εκθέματος ήταν ο Ώρος με τη μορφή του Ρα-Xoυρ-Χούιτ, ο «Κύριος του Ανατολικού Ορίζοντα» με το κεφάλι του γερακιού, που μαζί με τη Νουίτ και τον Χαντίτ θα αποτελούσαν αργότερα, όπως θα δούμε παρακάτω, τη «Θεληματική Τριάδα».
Απόσπασμα από: «ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ ΑΛΙΣΤΕΡ ΚΡΟΟΥΛΙ» της ΛΕΝΑΣ ΑΔΑΜΟΠΟΥΛΟΥ (ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΑ ΒΙΒΛΙΑ-Ειδική ΕΚΔΟΣΗ: Οκτώβριος 2005 © ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΡΧΕΤΥΠΟ/ΜΕΤΑΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΕ)
Μετά το θάνατο τού πατέρα του (1887) η ζωή τού δωδε­κάχρονου αγοριού άλλαξε. Την αγωγή του ανέλαβε ο θείος του Tom Bond Bishop, ανώτερος τελωνειακός υπάλληλος και ιδρυτής δύο ιεραποστολικών προτεσταντικών οργανώ­σεων για παιδιά (Children's Scripture Union και Children's Special Service Mission). Η πρώτη οργάνωση προσδιόριζε τα αποσπάσματα της αγίας Γραφής που έπρεπε να μελετή­σουν τα παιδιά καθημερινά. Η δεύτερη «τα απότρεπε από το παιχνίδι στην παραλία και τα παρέδιδε στη μανία ευσε­βών φοιτητών και μισθωτών πλανοδίων ιεραποστόλων που εξεγείρουν με το ευαγγέλιο»(J. Symonds-K.Grant, The Con­fessions of Aleister Crowley - A Autobiography, Santam Boo­ks, Toronto-New York-London 1971, σ. 30).
To 1895 εισήχθη στο Trinity College τού Λονδίνου και αργότερα ήλθε σε επαφή με το «Τάγμα της Χρυσής Αυγής» (Order of the Golden Dawn), που ιδρύθηκε το 1888 ως Ροδοσταυρικό Τάγμα, από το γιατρό Dr. William R. Woodman, τον W.W. Wescott και τον Samuel Liddel Mathers, τρία μέλη της Society Rosicrusiana στην Αγγλία. Ο Mathers είχε στενή σχέση με την Blavatsky και ως αποτέλεσμα μιας δήθεν μεντιουμιστικής επικοινωνίας με τους «υπερβατικούς Δασκάλους», ίδρυσε το 1892 ένα δεύτερο εσωτεριστικό Τάγ­μα, με την ονομασίαOrdo Rosae Rubae et Aureae Crucis.
To 1898 ο Crowley μυείται στο «Τάγμα της Χρυσής Αυγής». Ύστερα από εσωτερικές διαμάχες ιδρύει το 1900 το Τάγμα Astrum Argenteum. Παίρνει το όνομα «ο σοφός Fra Perdurabo» και «Ισχυρή Κεφαλή τού Τάγματος των Ροδο-σταύρων». Το 1902 παντρεύεται την Rose Kelly, διαζευγμέ­νη και κόρη ιερωμένου. Μαζί της ταξιδεύει στην Κεϋλάνδη και κατά την επιστροφή, στην Αίγυπτο, λαμβάνει μια «απο­κάλυψη» που έδωσε νέα ώθηση. Στο Κάϊρο τελεί μια «μαγική επίκληση». Το μέντιουμ που συστήνεται ως Horus είναι η γυναίκα του. Στη συνέχεια, αυτή ταυτίζεται με τον θεό Hor­us στο αιγυπτιακό μουσείο, που εκτίθεται με τον αριθμό 666!
Η τελευταία πληροφορία που μετέφερε η Ουάρντα στον Κρόουλι ήταν ότι στις 8, 9 και 10 του Απρίλη, ακριβώς στις 12 το μεσημέρι θα πρέπει να βρίσκε­ται καθισμένος μόνος του στο δωμάτιό τους, που το είχε μετατρέψει σε ναό, για να καταγράψει ό,τι θα του υπαγόρευε ο Αϊβάς.
Η επαφή που ο Κρόουλι είχε με τον Αϊβάς, το ον που ο μάγος περιέγραφε ως μία «προαιώνιο-φυσική» νοημοσύνη, («praeternatural intelligences), έγινε στις 8, 9 και 10 Απριλίου, 1904. Το όνομα αυτής της οντότητας εμφανίζεται μέ­σα στο Βιβλίο του Νόμου, άλλοτε γραμμένο «Aiwass» και άλλοτε «Aiwaz». Ο Αϊβάς υπαγόρευσε στον Κρόουλι το Λόγο του Νέου Αιώνα, καθιστώντας τον διά­μεσο και προφήτη. Ο Κρόουλι με τη σειρά του μετέφερε όλα αυτά που του απάγγειλε αυτή η οντότητα με τη φωνή τριών διαφορετικών θεοτήτων, σε ένα σύγγραμμα τριών κεφαλαίων, συνδυασμένης ποίησης και πεζού λόγου, με τον τίτλο Βιβλίο του Νόμου. Στο πρώτο κεφάλαιο μιλά η θεότητα Νουίτ, η αρχαία Αιγύπτια θεά του ουρανού, μητέρα του Όσιρη, της Ίσιδος και του Σετ, προστά­τιδα των νεκρών, μία σεληνιακή θεότητα, το αντίθετο του θεού Χαντίτ. Ο θεός Χαντίτ είναι η ηλιακή θεότητα και εκδοχή του Όρου, και είναι αυτός που μιλά στο δεύτερο κεφάλαιο, ενώ στο τρίτο μιλά ο Ρα-Χουρ-Χούιτ, ο «Κύριος του Ανα­τολικού Ορίζοντα», μία ακόμη εκδοχή του Όρου.
Όπως ήδη αναφέραμε παραπάνω, αυτές οι τρεις θεότητες αποτέλεσαν τη «Θεληματική Τριάδα».
Απόσπασμα από: «ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ ΑΛΙΣΤΕΡ ΚΡΟΟΥΛΙ» της ΛΕΝΑΣ ΑΔΑΜΟΠΟΥΛΟΥ (ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΑ ΒΙΒΛΙΑ-Ειδική ΕΚΔΟΣΗ: Οκτώβριος 2005 © ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΡΧΕΤΥΠΟ/ΜΕΤΑΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΕ)
Κάτω από τις οδηγίες της γυναίκας του διαλογίζεται σε ειδικό δωμάτιο κατά τακτικά διαστήματα και εκεί συγγρά­φει «καθ' υπαγόρευση» το «Βιβλίο τού Νόμου» (1904). Ο «συγγραφέας», που υπαγόρευε το κείμενο αυτό, αποκαλείτο Aiwass και υποστήριζε πως είναι ο απεσταλμένος τού ΘεούHorus.
Ο Κ. Frick αναφέρεται στο Πληροφοριακό Δελτίο της «Ψυχοσοφικής Εταιρίας» στη Ζυρίχη Ex Oriente Lux: «Δεν κοίταζε ποτέ γύρω στο δωμάτιο. Η φωνή τού Aiwass ερχό­ταν προφανώς από την πιο απόμακρη γωνία τού δωματίου, από πάνω, αριστερά. Υπαγόρευε πολύ γρήγορα και ηχούσε μπροστά με σφοδρότητα, ώστε ο Crowley αναγκαζόταν να πιέζεται για να προφθαίνει να καταγράφει». (Κ. Frick, Licht und Finsternis-Gnostisch-theosophische und freimaurerisch-okkulte Geheimgesellschaften bis an die Wende zum 20. Jahr-hundert-Wege in die Gegenwart, Teil: Geschischte ihrer Leh-ren, Rituale und Organisationen, Graz 1978, σ. 491).
Κατά τον επόμενο καιρό ασχολήθηκε με μαγικά πειράμα­τα, συνοδευόμενα από χρήση ναρκωτικών, με ταξίδια και με γράψιμο. Από το 1910 πήρε το όνομα «Master Therion» και ασχολείται με το «Ναό της Ελευσίνος» τού τάγματος Astrum Argenteum. Το «Βιβλίο τού Νόμου» γίνεται το βιβλίο διδαχής αυτού τού Τάγματος.
Όπως αναφέρει ο F.W. Haack, ο Crowley γνωρίζεται με τον Theodor Reuss, ο οποίος τον μυεί στο «Τάγμα τού Ναού της Ανατολής». Αυτοονομάστηκε «Το Μεγάλο Θηρίο 666» και ανακηρύχθηκε βασικός άγιος τού Τάγματος. Οπαδοί τού Τάγματος υπέγραψαν το 1925 «Δήλωση», στην οποία ο Crowley ανακηρύσσεται «Σωτήρας τού Κόσμου». Η Δή­λωση αναφέρει:
«Ο Δάσκαλος τού Κόσμου, η εμφάνιση τού οποίου είχε αναγγελθεί γι' αυτό το έτος, τον οποίο ανέμεναν όλοι οι αληθινοί αναζητητές και ιδιαίτερα αυτοί της Θεοσοφικής Εταιρίας, εμφανίστηκε κατά τον καθορισμένο χρόνο στο πρόσωπο του Δασκάλου Το Μέγα Θηρίο. Εμείς, οι υπογεγραμμένοι, είδαμε με τα μάτια μας και ακούσαμε με τα αυτιά μας και με βεβαιότητα γνωρίζουμε, χωρίς κανένα ψεύδος, ότι αυτός είναι ο Αγγελιοφόρος του λόγου, για τον οποίο διψάει η ψυχή της ανθρωπότητας» (Κ. Frick, σ. 521).
Ο Κρόουλι καθισμένος σε ένα τραπέζι που κοιτούσε νότια, ποτέ δε μίλησε στον Αϊβάς σ' αυτές τις συναντήσεις μαζί του, ούτε είδε την αληθινή όψη αυτής της οντότητας. Άκουγε τη φωνή του να έρχεται από πίσω του, σαν από μία γωνία του δωματίου. Παρ' όλα αυτά, είχε έναν πολύ ζωντανό οραματισμό αυτού του όντος που λεγόταν Αϊβάς μέσα στη φαντασία του. Η περιγραφή που δίνει ο μάγος μέσα απ' αυτόν τον οραματισμό θέλει αυτή την οντότητα να κατέχει ένα σώμα από αιθέρα, σαν πυκνό καπνό. Έμοιαζε με ψηλό σκουρόχρωμο άντρα γύρω στα τριά­ντα και είχε πρόσωπο βασιλιά με πολύ άγρια όψη, σαν από μία δύναμη που έδινε την εντύπωση ότι θα μπορούσε να καταστρέψει τα πάντα. Αρκεί να έριχνε εκεί τη ματιά του. Με άλλα λόγια, ο Κρόουλι φαντάστηκε τον Αϊβάς ως μία αστρική ή αγ­γελική οντότητα, παρόμοιες εμπειρίες των οποίων είχε στο παρελθόν. Η αλήθεια είναι ότι και για τον ίδιο ήταν κάτι απροσδιόριστο και αφηρημένο.
Σύμφωνα με το Βιβλίο του Νόμου, ο Αϊβάς ήταν ο ιερέας του Χουρ-Πααρ-Κραατ ή του «Αρποκράτη», δηλαδή του Θεού της Σιωπής και των Μυστικών, μία ακόμη εκδοχή του Όρου, (ένα μαγικό αρχαίο άγαλμά του μπορεί ο αναγνώστης να δει στο αρχαιολογικό μουσείο της Θεσσαλονίκης. Προέρχεται από αρχαίο υπόγειο Σεραπείο της περιοχής). Αργότερα ο Κρόουλι έλεγε ότι από τον Αϊβάς προήλθε Ο Λόγος μέσα στη Σιωπή, (φράση που αργότερα έγινε τραγούδι: The Sound of Silence). Αν και ο Αϊβάς ήταν αυτός που υπαγόρευε, στο κάθε κεφά­λαιο μιλά μία από τις θεότητες της «Θεληματικής Τριάδας».
Απόσπασμα από: «ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ ΑΛΙΣΤΕΡ ΚΡΟΟΥΛΙ» της ΛΕΝΑΣ ΑΔΑΜΟΠΟΥΛΟΥ (ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΑ ΒΙΒΛΙΑ-Ειδική ΕΚΔΟΣΗ: Οκτώβριος 2005 © ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΡΧΕΤΥΠΟ/ΜΕΤΑΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΕ)
Με αυτόν τον τρόπο το Τάγμα αλλάζει προσανατολισμό και μεταβάλλεται σε σατανιστικό Τάγμα. Ο Α. Crowley ανα­πτύσσει δραστηριότητα και σε άλλες χώρες και αναδεικνύε­ται αρχηγός του όλου Τάγματος. Κατά τον Α' παγκόσμιο πόλεμο μεταβαίνει στην Αμερική, όπου δημιουργούνται ιδιαί­τερες ομάδες του «Τάγματος τού Ναού της Ανατολής».
Ο Crowley, που παίρνει και το όνομα «Αδελφός Baphomet» συνέταξε και την «Γνωστική Λειτουργία», δη­λαδή τη «Λειτουργία του Σατανά». Στο «σύμβολο πίστεως» αυτής της λειτουργίας περιελήφθη ο βασικός νόμος του Cro­wley: «Κάνε ό,τι θέλεις, αυτός είναι όλος ο νόμος». Με βάση το κείμενο αυτό, άρχισε το 1924 η λατρεία του Σατανά. Οργανώθηκαν τελετουργίες και αναπτύχθηκε ειδικό «τυπι­κό» αυτής της τάσης.
Ο Crowley θεωρείται ως ο μεγαλύτερος σατανιστής τού Κ' αιώνα. Πίστευε πως χρησιμοποιείται από τις απόκρυφες δυνάμεις ως κανάλι επικοινωνίας με τους ανθρώπους και ότι έχει υπεράνθρωπη γνώση και δύναμη. Γι' αυτόν ο Σατανάς«δεν είναι ο εχθρός του ανθρώπου. Είναι ζωή... αγάπη... φως. Ο δρόμος προς τον ουρανό οδηγεί μέσω κολάσεως» (βλ. έ. Baumer, WirWollen nurDeine Seele, έκδ. Η', Wuppertal 1991, σ. 23). Σκοπός του Crowley ήταν, ο άνθρωπος να οικειο­ποιηθεί τις δυνάμεις τού Σατανά και να γίνει κατ' αυτό τον τρόπο «κύριος τού κόσμου».
Σε αντίθεση με άλλες σατανιστικές τάσεις ο Crowley θεωρεί ότι η «θεϊκή πρωταρχική αρχή» ταυτίζεται με τον πυρήνα του ανθρώπου, τον οποίο δεν εκλαμβάνει σαν κάτι πνευματικό. Το ιδανικό του είναι η απεριόριστη ηδονή, που παίρνει «θεϊκές διαστάσεις»· «κάθε άνδρας και κάθε γυναί­κα είναι ένα αστέρι», γράφει στο «Βιβλίο του Νόμου» (Α. Crowley, Das Buch des Gesetzes, Liber Al Vel Legis, έκδ. Β', Basel 1985, σ. 15).
Αυτό σημαίνει κατά τον Β. Wenisch ότι κάθε άνδρας και κάθε γυναίκα είναι κάτι απόλυτα θεϊκό, με την οργιαστική διονυσιακή κατανόηση τού «θεϊκού» και τηναπολυτοποίηση της ηδονής (Β. Wenisch Satanismus, Stuttgart).
Μετά το έτος 1904, αφού είχε ήδη γραφτεί το Βιβλίο του Νόμου, ο Κρόου­λι διάβασε Νίτσε, ένα φιλόσοφο που είχε παραλείψει μέχρι τότε, και στον οποίο βρήκε κοινές έννοιες μ' αυτές που είχε καταγράψει στο υπαγορευμένο από τον Αϊβάς βιβλίο. Ο Νίτσε μιλούσε για τη δύναμη της θέλησης ενός «Υπε­ράνθρωπου», (Ubermench, στα Γερμανικά mench σημαίνει άνθρωπος και των δύο φύλων) που εναρμονίζει τις χαοτικές εσωτερικές μας τάσεις. Το να νιώ­θει κάποιος οίκτο, λόγω του ήθους του, αυτό της «σκλαβιάς», ουσιαστικά είναι ίδιο με το να αποστρέφεται τον Υπεράνθρωπο, κατά το μεγάλο φιλόσοφο. Όμως η ιδιαίτερη δύναμη της θέλησης του Νίτσε είχε κάτι κοινό στο νόημα το οποίο μετέφερε με τη Θέληση (Will, Thelema, Θέλημα), για την οποία είχε γράψει ο Κρόουλι στο Βιβλίο του Νόμου.
Ωστόσο, υπήρχαν εμφανείς διαφορές μεταξύ του Βιβλίου του Νόμου και του σκεπτικού του Νίτσε. Ο τελευταίος έθεσε ξεκάθαρα την επιθυμία της δύνα­μης σε κάθε άνθρωπο, ενώ ο Κρόουλι είχε συμπεριλάβει αυτή την επιθυμία μέ­σα στα πλαίσια μίας προσωπικής υπέρβασης. Ο Νίτσε δεν αποδεχόταν θεούς, ενώ ο Κρόουλι παρουσίασε ένα καινούριο πάνθεον. Ο πρώτος αρνούταν ότι οι αλήθειες του προέκυπταν από αλήθειες άλλων, ενώ ο δεύτερος προσηλύτιζε για χάρη ενός Νέου Αιώνα.
Ένας άλλος με τον οποίο ο Κρόουλι πίστευε ότι μοιραζόταν πολλά κοινά ση­μεία μέσα από το Βιβλίο του Νόμου ήταν ο Αδόλφος Χίτλερ. Μάλιστα, ήταν σί­γουρος ότι ο Χίτλερ είχε επηρεαστεί από το Βιβλίο του Νόμου, από πολλές από­ψεις. Υποστήριζε ότι ακόμη και το σύμβολο της σβάστικας, που ήταν ένα αρ­χαίο και μαγικό σύμβολο που απεικόνιζε το «Σφυρί του Θωρ», ήταν δική του ιδέα που κάποτε είχε προτείνει στον Αούντεντορφ εν έτει 1925 ή 1926, όταν ο τελευταίος είχε αναφερθεί στην αναβίωση της Νορβηγικής Θεολογίας. Μία γερμανική μετάφραση του Βιβλίο του Νόμου εκδόθηκε το 1925.
Αλλά η σβάστικα δεν ήταν η μόνη σύμπτωση. Ήταν κοινώς γνωστό ότι οι Ναζί προσπαθούσαν να καταστείλουν τη δράση των αποκρυφιστικών οργανώσεων και αδελφοτήτων (της επιλογής τους, διότι και οι ίδιοι ανήκαν σε τέτοιες).Ήταν πολύ έντονο και παράξενο το ενδιαφέρον τους για όλων των ειδών τις μυστικές εται­ρείες. Συνέλαβαν ένα μαθητή του Κρόουλι, τον Καρλ Γκέρμερ, το Φεβρουάριο του 1935. για παράνομες σχέσεις τεκτονικού τύπου. Ο Γκέρμερ δεν υπήρξε Τέκτονας, όμως τα τελετουργικά του Ο.Τ.Ο. χρωστούσαν πολλά στους τεκτονικούς συμβολισμούς. Ο Γκέρμερ ήταν μυημένος στο Ο.Τ.Ο. (Ordo Templi Orientis) και αργότερα θα διαδεχόταν τον Κρόουλι στην αρχηγία της αδελφότητας. Ο Γκέρμερ ανακρίθηκε από τους Ναζί, βασανίστηκε και φυλακίστηκε. Ωστόσο, τα χρόνια της μαθητείας του δίπλα στον Κρόουλι δεν πήγαν χαμένα, διότι μέσα στο κελί του, όπου πέρασε αρκετούς μήνες, είδε σε όραμα το Φύλακα Άγγελο...[σημ.εγκόλπιου: του δαίμονος]
Αργότερα, μετά την αποφυλάκιση του, έστειλε γράμμα στο Ο.Τ.Ο. ότι οι Ναζί στην έρευνα που έκαναν στα υπάρχοντά του έδειξαν ότι το ενδιαφέρον τους ήταν εστιασμένο στα μυστικά του Ο.Τ.Ο. και στο κατά πόσο τα μυστικά αυτής της αδελφότητας ήταν μεγάλης πολιτικής σημασίας. Όλα αυτά δεί­χνουν για ακόμη μία φορά ότι ο αποκρυφισμός, όσο και αν φαίνεται ότι πλέ­ον είναι περιορισμένος στους κλειστούς κύκλους, πάντα είχε και θα έχει πολυεπίπεδες προεκτάσεις...
Απόσπασμα από: «ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ ΑΛΙΣΤΕΡ ΚΡΟΟΥΛΙ» της ΛΕΝΑΣ ΑΔΑΜΟΠΟΥΛΟΥ (ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΑ ΒΙΒΛΙΑ-Ειδική ΕΚΔΟΣΗ: Οκτώβριος 2005 © ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΡΧΕΤΥΠΟ/ΜΕΤΑΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΕ)
Η άποψη του Crowley για την «θεϊκή πρωταρχική Αρχή» ανταποκρίνεται στο σύστημα της μαγείας με κάθε είδους τελετουργικά και θυσίες, προκειμένου να υποταγούν οι κο­σμικές ενέργειες και να πραγματοποιηθεί το απεριόριστο προσωπικό θέλημα.
Αυτό θεωρείται εμπειρία της «θεϊκότητας». Πρωταρχικό ρόλο στις πρακτικές του Crowley έχει η σεξουαλικότητα. Αυτό αποβλέπει στην «εξύψωση των μαγικών δυνάμεων» με τελικό σκοπό την «εμπειρία τού θεϊκού απολύτου» στη μορ­φή ενός σατανιστικού τρόπου ζωής:
«Δραστικές μαύρες μαγείες», ναρκωτικά και σεξουαλικά οργιαστικά κατορθώματα ήταν τα βασικά στοιχεία στις πρακτι­κές τού Crowley, ο οποίος είχε αναρίθμητες σχέσεις με γυναίκες και άνδρες. Δεν είχε κανένα πρόβλημα να διακηρύ­ξει πως οι σεξουαλικές διαστροφές είναι πράξεις σεξουαλικής μαγείας. Στις πολυάριθμες διαστροφές του ήταν και η πρα­κτική να αφοδεύει πάνω στο χαλί και να υποστηρίζει πως τα κόπρανα του είναι άγια».
Ο Άλιστερ Κρόουλι και οι μαγικοί συνεργάτες του θεωρούσαν ότι το Βιβλίο του Νόμου είχε προφητικές λειτουργίες σε πολλά επίπεδα. Χρησιμοποιούσαν το βι­βλίο με τη μέθοδο Ι-Τσινγκ, κάνοντας προβλέψεις ή παίρνοντας χρησμούς, με το να ανοίγουν τυχαία σε κάποια σελίδα και να διαβάζουν τις γραμμές στις οποίες έπεφτε το βλέμμα τους. Αυτό καθόριζε κάποιο μήνυμα σχετικό με την ερώτηση που έθεταν πριν το ανοίξουν τυχαία.
Το Βιβλίο του Νόμου, αν και έχει επηρεάσει πολλούς μελετητές, σβήνει στο παρελθόν κάπως αινιγματικά και δεν έχει αναλυθεί ικανοποιητικά ούτε ακόμη και από τον ίδιο το δημιουργό του.
Ναι, ο ίδιος ο Κρόουλι προσπάθησε να εξηγήσει μέσα από τρία διαφορετι­κά βιβλία και από διαφορετικές χρονικές περιόδους τι ακριβώς είχε συμβεί εκείνον τον Απρίλιο, στη μυστηριακή Αίγυπτο, (πολλοί λένε ότι ένα μέρος της υπαγόρευσης του βιβλίου έγινε μέσα στη Μεγάλη Πυραμίδα)...Ο Ναός του βασιλιά Σολομώντα (1910), Οι Εξομολογήσεις (1929), και Η Ισημερία των Θεών(1936), το καθένα έχει και από μία διαφορετική προσέγγιση στην ιστορία. Ο ίδιος είχε ένα πολύπλοκο μυαλό μέσα σε έναν ακόμη περισσότερο πολύπλοκο ψυχισμό, για να μπορεί να εξηγήσει τα πάντα που του είχαν προκύψει μέσα απ' αυτή την εμπειρία, με ένα συμβατό και απλό λόγο. Υπενθύμιζε, όποτε του δινό­ταν η ευκαιρία, ότι κάθε τέτοιου είδους εμπειρία, γενικά, πρέπει να προσεγγί­ζεται από τον ενδιαφερόμενο ως αυτό που είναι και ως τίποτε άλλο: μία μυητι­κή εμπειρία, μ' ό,τι αυτή περικλείει μέσα στα βάθη του μυστηρίου της και όχι με το ερώτημα αν έχει τα χαρακτηριστικά της αληθοφάνειας.
Το αυθεντικό χειρόγραφο του Βιβλίου του Νόμου παρέμενε χαμένο, από το θάνατο του Άλιστερ Κρόουλι το 1947 μέχρι το έτος 1984, όταν ο Τομ Γουίτμορ, βιβλιοπώλης στην περιοχή του Μπέρκλεϊ, βρήκε και δώρισε το χειρό­γραφο στο Ο.Τ.Ο.
Σήμερα είναι αποθηκευμένο σε χρηματοκιβώτιο στο Τέξας.
Απόσπασμα από: «ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ ΑΛΙΣΤΕΡ ΚΡΟΟΥΛΙ» της ΛΕΝΑΣ ΑΔΑΜΟΠΟΥΛΟΥ (ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΑ ΒΙΒΛΙΑ-Ειδική ΕΚΔΟΣΗ: Οκτώβριος 2005 © ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΡΧΕΤΥΠΟ/ΜΕΤΑΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΕ)
Στο σατανικό νόμο του Crowley δεν υπάρχει καμμία δέσμευση, κανένας νόμος έξω από το προσωπικό θέλημα του κάθε σατανιστή. Η πρώτη και μόνη εντολή είναι: Do what thou will, that shall be the whole of the law, κάνε ο,τι θέλεις, αυτός είναι ο νόμος. Ο δημοσιογράφος Horst Knaut, στο βιβλίο του «Η διαθήκη τού κακού», γράφει:
«Αυτό που ο Aleister Crowley σκέφθηκε στη ζωή του, αυτό που δίδαξε, δημοσίευσε και πραγμάτωσε, έγινε για πολλές αποκρυφιστικές ομάδες σήμερα καθοδηγητικό. Μέσω τού Crowley βρήκαν ένα νέο δρόμο ζωής, μια νέα πνευμα­τική στάση, μια νέα θρησκεία»....
Μετά μια περιπετειώδη ζωή, πέθανε ναρκομανής, πνευ­ματικά αδύναμος και σε απόλυτη μοναξιά στην αγγλική του πατρίδα το 1947 (Η. Knaut, Das Testament des Bosen, Stut­tgart 1979, σ. 135).

http://www.katohika.gr/2012/09/aleister-crowley.html